PO kończy swoje rządy kuriozalną ustawą o dostępie do informacji publicznej. W której znalazł się zapis, że ze względu na „ważny interes gospodarczy” państwo można ograniczyć dostęp do informacji.
Nie wykluczam, że czasem ochrona informacji jest potrzebna. Ale do określania takich informacji jest np. ustawa o ochronie informacji niejawnych. Tymczasem przeforsowany na ostatnim posiedzeniu Sejmu zapis jest na tyle ogólny, że bardzo łatwo go będzie nadużywać.
Tak się składa, że to ostatni akord czteroletniej działalności prawodawczej rządów PO. Niestety godny wielu poprzednich. Na przykład „wylania z kąpielą” problemów hazardu i dopalaczy. Na ołtarzu walki o polityczną popularność.
W ciągu czterech lat rządów Platformy wzrosły podatki, wzrosło bezrobocie oraz zwiększył się gwałtownie deficyt budżetowy. Hasła budowy „przyjaznego państwa”, rejestracji firmy „w jednym okienku” zostały ośmieszone.
Pod tymi akurat względami bilans rządów PiS był znacznie lepszy – bezrobocie i deficyt były niższe, a podatki spadły.
Czasem można odnieść wrażenie, że jeśli sprawowanie władzy interpretować jako walkę rządzących z rządzonymi o to, czyje interesy będą lepiej zaspokojone, Platforma jest tu znacznie bardziej skuteczna niż PiS. Bo postępuje zgodnie z rosyjskim przysłowiem „tisze jediesz, dalsze budiesz”. Chociaż trzeba przyznać, że ciche szkodzenie swoim obywatelom bywa czasem lepsze. Bo przynajmniej nie wiedzą o tym i się nie denerwują.
Ale aż strach pomyśleć, że zwycięstwo obu głównych ugrupowań właściwie skończy się tym samym.
